Büyüklükleri 1-5 milimetre arasında değişen bu mantar plakaları iltihaplanır. Genellikle aşınmadan dolayı koparlar ve kopan yerlerde kırmızı, sulu bir görünüm oluştururlar. İlerleyen zamanlarda bu bölgelerde buruşma ve çatlaklar oluşur. Kaşınma ve yanma hissi meydana getirdiğinden acı verici olur ve ilerlemesiyle yürümede güçlüklere sebep verir.
Kuru tipteki ayak mantarları kırmızımsı pulcuklardan oluşur. Ayak kenar ve tabanlarına yerleşir. Kaşıntı ve çatlaklar oluşturduğundan yürümede zorluğa sebep olur.
Bir diğer mantar formunda parmak arası, kenarları ve çatlaklarına yerleşen organizmalar beyaz kümeler halinde bulunurlar. Parmak altı kaldırıldığında çatlak olduğu ve çevresinin kırmızı olduğu görülür. Koku yapar. Egzamaya benzeyen bu formda ayak bilek ve bacaklar da etkilenebilir. Kaşıntı vardır.
Ayak mantarları genellikle parmal aralarından başlar ve ayak altları ile üstlerine yayılım gösterir. Yerleştiği bölgelerde deride incelmeler, su toplanması ve koku yapar, acı verir. Çok ileri enfeksiyonlar yüksek ateşe neden olabilir. Erkeklerde kadınlardan daha fazla görülmesi sıcak havalar daha ağır şartlarda bulunmalarına ve ayakların daha fazla nemlenmesine bağlanmaktadır. Yürüme bozuklukları, kan dolaşımının yavaşlaması, uygun olmayan ayakkabı ve çoraplar mantara yatkınlığa neden olur.
Aynı yerde yıkanan, tuvalet ihtiyacını gideren asker, yatılı okul öğrencileri, sporcular gibi gruplarda daha fazla görülür. Sıkı ve kapalı ayakkabılar giyilmesi de bir diğer etkendir. Yalınayak gezilmesi ise mantar oluşumuna bir neden değildir. Enfeksiyonun bulaşmasına olanak verecek sıcaklık, nem gibi bir ortam oluşmadığından çıplak ayaklarda mantar sporlanmaz.
Temizliğe yeterince önem verilmeyişi, sentetik giysi ve ayakkabı giyilmesi, bilinçsiz antibiyotik kullanımı mantar enfeksiyonunun artmasına yardımcı olmaktadır. Aile içindeki bireylere bulaşma olasılığı yüksektir.
