Peygamberımız hıcret esnasında hangı magarada saklanmıstır ? acılllllllllllll



Sagot :

hira mağarası diye biliyrum

Değerli kardeşimiz;

Peygamberimize Vahyin İndiği Yer

Peygamberimize (asm) ilk vahyin indiği mağara Hira mağarasıdır. Kâinatın Efendisinin (asm) yıllardan beri devam edip gelen bir âdetleri vardı: Her senenin Ramazan ayını Hirâ Dağının tepesindeki mağarada tefekkür, ibâdet ve duâ ile geçirirdi. Burası sesiz ve sâkindi. Tefekkürüyle başbaşa kalması için en müsâit yerdi. Cemiyetin bozuk havasından sıkılan mübârek ruhları burada âdeta teneffüs ediyor ve huzur buluyordu.

Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm), Hirâ mağarasında rastgele değil, ceddi Hazret-i İbrâhim'in Hanîf dini üzere ibâdet ve tâatta bulunuyordu.

Ömr-ü Saadetlerinin bu kırkıncı senesinin Ramazan ayını da aynı şekilde Hirâ'da ibadet ve tâatla geçirecekti. Hanımı Hatice-i Kübrâ (ra)'nın hazırladığı azığıyla Hirâ Dağına doğru ilerliyordu.

Kâinat, o anda âdeta Efendisinin (asm) attığı her adımı hürmetle takib ediyor ve derin bir sükûnete gömülü duruyordu. Fakat, bu sükût ve sükûnet mânâsız değildi. İbret ve hikmetle doluydu.

Nur Dağı derin ve mânâlı bir sessizliğe bürünmüştü. O civarda her şey de onunla birlikte sessiz ve sâkindi. Konuşulacakları kimbilir dinlemek, söylenenleri âdeta duyabilmek eşsiz mazhariyetine ermek için... Konuşacak olan ile dinleyene belki de hürmet için...

Gecenin yarısı geçmiş idi ve zaman seher vaktine ayak basmıştı. Bülbüllerin ötmeye başladığı, güllerin bütün güzellikleriyle etrafa koku tebessümleri dağıttıkları ve Allah'ı zikredenlerin coşup sonsuz hazza eriştikleri müstesnâ vakit!

Vahiy meleği Cebrâil (a.s.) en güzel bir insan suretine bürünmüştü. Mis gibi kokularla çevre buram buram kokmakta idi. Havf ve recâ, heyecan ve sükûnet tecellileri içiçe idi.

Cebrâil (a.s.), son derece sevinçlidir. Çünkü, son resûl ile, Peygamberler Peygamberi (asm) ile muhatap olacak, "Habibullah" ünvânını îmânı, ibadeti, tefekkürü ve mücâhedesiyle hak edecek olan Sultan-ı Levlâk'la konuşacak, Onunla yüzyüze gelecekti.

Beklenen an gelmişti.

Vahiy meleği Cebrâil (a.s.) bu ıssız ve karanlık gecede, güzel bir insan suretinde, etrafa ışıl ışıl nûrlar saçarak göz kamaştırıcı bir aydınlıkla Kâinatın Efendisine (asm) göründü. Tatlı fakat gür bir sadâ ile hitap etti:

"Oku!"

Kâinatın Efendisini (asm) hayret ve korku sardı. Yüreği ürperiyordu!

"Ben okuma bilmem." diye cevap verdi.

Hazret-i Cebrâil (as), kendilerini kucakladı ve sıkıp bıraktıktan sonra, tekrar,

"Oku!" diye seslendi.

Fahr-i Kâinat (asm) aynı cevabı verdi:

"Ben okuma bilmem!"

Hazret-i Cebrâil (as), ikinci kere Kâinatın Efendisini (asm) kucakladı ve sıkıp bıraktıktan sonra yine seslendi:

"Oku!"

Bu sefer Fahr-i Kâinat:

"Ben okuma bilmem, söyle ne okuyayım?" dedi.

Bunun üzerine melek, Allah'tan aldığı ve Resûlüne teslim etmeye geldiği Alâk Sûresinin ilk ayetlerini başından sonuna kadar okudu:

"Yaratan Rabbinin ismiyle oku. O Rabbin ki, insanı bir kan pıhtısından yarattı. Oku. Rabbin sonsuz kerem sahibidir. O, insana kalemle yazmayı öğretendir." 

Heyecan ve haşyetin son haddinde Kâinatın Efendisi (asm) bizzat konuştuğu lisanla nâzil olan âyetleri kelimesi kelimesine tekrar etti. Artık, inen âyetler Allah Resûlünün hem diline, hem kalbine yerleşmişti. O andaki vazifesi sona eren Hazret-i Cebrâil (as) de birden bire kayboluverdi.

Peygamberimizin (asm) Hicret Esnasında Saklandığı Mağara

Hâne-i Sâadetinden çıkan Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm), doğruca Hz. Ebû Bekir (ra)'in evine vardı. Kendileri için acele sefer malzemesi hazırlandı ve bir dağarcığa bir miktar azık kondu.

Sonra, Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm) ile Hz. Ebû Bekir (ra) evin arkasındaki küçük kapıdan çıktılar ve Mekke'nin aşağısındaki güney batısına düşen, şehre üç mil takriben bir saat uzaklıkta bulunan Sevr Dağına doğru yol aldılar.

Hz. Ebû Bekir (ra), Resûl-i Kibriyâ Efendimizin (asm) kâh önüne geçerek yürüyor, kâh arkasında kalarak yol alıyordu. Efendimiz, "Yâ Ebâ Bekir! Niçin böyle yapıyorsun?" diye sordu.

Hz. Ebû Bekir (ra), "Önünüzü arkanızı gözetlemek, sizi korumak için yâ Resûlallah." diye cevap verdi.

Cuma gecesi Sevr Mağarasına vardılar.