Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; küçük köylerden birinde fakir bir adam yaşarmış. Geçimini odunculuk yaparak sağlar ve çok az kazanırmış. Bir gün çok yorulan oduncu, bir ağacın altında uyuyakalmış. Ağaçtaki Hüma kuşu, adamın haline çok üzülmüş ve adamın torbasına altın bir yumurta bırakmış. Uykudan uyanan adam torbasındaki altın yumurtayı görmüş ama daha önce hiç altın görmediği için ne kadar değerli olduğunu bilemeyip az bir paraya satmış. Altın yumurtayı satın alan adam, daha fazla bu yumurtadan getirirse çok daha fazla para vereceğini söylemiş. Oduncu aynı ağacın altında uyumaya gitmiş. Hüma kuşu torbaya yumurta bırakacakken, oduncu kuşu yakalamış. Kuşun boğazını sıkmış ve daha fazla yumurtlamasını istemiş. Ancak kul ölmüş. Satacak bir yumurta bulamadığı için çok üzülmüş ve bir ateş yakıp kuşun kanadından bir tüyü ateşe atmış. Birden kendini yüzlerce kuşun arasında bulmuş. Zengin olacağını düşünüp çok sevinirken, öldürdüğü kuşun anne ve babasıyla karşılaşmış. Yavrularının ölmesine çok üzülen bu kuşlar, ölen yavruyu hastaneye götürerek yaşama geri dönmesine sağlamışlar. Canlanan kuş, oduncunun omzuna konmuş ve "Ben sana iyilik yaptım, ama sen bana zarar verdin ve beni öldürdün. Aza kanaat etmeyen, çoğu hiç bulamaz." demiş ve uçup gitmiş.
