şehid mehmetin gerçek öyküsü 

şuracıkta, ağacın altında yatan, Çavuş mehmet

dost sayardın düşmanı bile,doluydu kalbin merhametinden

yakarırdın durmadan, ya rab! şehitliği bana da nasip et

 

gün doğarken bir sabah, dağlar arasından doğuya yürüyüş.

koşarken güle oynaya,bir anda oldu toprağa düşüş.

mutluluğunu yansıtan, gözlerindeki o tatlı gülüş.

bir anı kaldı, bu sakin hem de sessiz tanrıya süzülüş.

 

bir mezarcık bulundu,savaş sonrasında,denize karşı,

künyasi asılmış,baş ucunda tahtadan bir mezar taşı.

hem ağladı hem anlattı öyküyü, bölük arkadaşı.

geride kalan yanlız şehit anası ve bir de gözyaşı