Sagot :
küçük çocuğunu cephanelerin arasına sakladı.kısa bir süre sonra diğerlerini takip edemedi.Vagonu öküzle iterken,kar cephanelerin üstünü kaplıyordu.Havada derin bir sessizlik vardı.O sadece vagonun sesini duyuyordu.Gecenin karanlığı kalın bir battaniye gibi üzerine çöküyordu.Gittiği yolu tanıyamıyor ve diğerlerini takip edemiyordu.Çok üşüyordu ve derin bir uykuya dalıyordu.Karargaha varabilirdi.mermileri askerlere ulaştırmaya çalışırken askerlere birkaç metre kala donmuştu.askerler vagonu gördüğünde,ona dopru koştular.şerife bacıyı öküzün bacakları arasında donmuş bir şekilde uzanmış olarak buldular,onun için koşarken bir çocuk ağlaması duydular ,donmuş battaniyeleri kaldırdılar ve ağlayan bebeği gördüler.annesi ölmüştü fakat o yaşıyordu.o cephaneleri ulaştırmıştı.