ORMAN
İĞNE YAPRAKLI AĞAÇLAR
KIZILÇAM
FISTIK ÇAMI
SARIÇAM
ARDIÇ
SEDİR
GÖKNAR(KÖKNAR)
40m'ye kadar boylanabilen göknarlar, kendine özgü formu, gövde kabuğu iğne yaprakları ve hatta kokusu ile Çamgiller familyasının diğer türlerinden ayırt edilebilir Dünya üzerindeki 40 türünden dördü; Doğu Karadeniz göknarı , Batı Karadeniz göknarı , Kazdağı göknarı ,Toros göknarı ülkemizde doğal yayılış alanı gösterir
LADİN
SERVİ
GENİŞ YAPRAKLI AĞAÇLAR
MEŞE
Ülkemizin hemen her bölgesinde türlerine bağlı olarak yayılış gösterir 25 m boya ve 2 m çapa erişebilen geniş tepeli ağaçlardan 3-5 m boya sahip çalılara kadar değişen türleri vardır
KAYIN
Daha çok kuzey bölgelerimizde doğal yayılış göstermekle birlikte kayın ağacı güneydeki Nur dağlarında da yayılış gösterir Saf yada göknar, ladin, çam ve meşelerle karışık geniş ormanlar kurar
GÜRGEN
Trakya, Ege, Marmara Bölgesi, Kuzey Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgesi'nde yayılış gösterir Genellikle kuzey ve güney kıyı bölgelerimizin karışık ormanlarında bulunur
KIZILAĞAÇ
Trakya, Marmara çevresi, Batı Karadeniz ve Doğu Karadeniz'de saf ve karışık olarak yayılış gösterir
AKÇAAĞAÇ
Adını, açık renkli odunundan alır Kanatlı meyveleri kelebeğe benzediği için bazı bölgelerde "kelebek ağaçları" olarak da anılmaktadır
KESTANE
Kuzey Anadolu ve Marmara Bölgesi'nde yayılış gösterir Çiçekleri önemli bir bal kaynağı olan kestanenin meyvesi de ekonomik değere sahiptir
DİŞBUDAK
Doğu ve Batı Karadeniz Bölümleri ile Marmara ve Ege Bölgesi'nde yayılış gösterir
IHLAMUR
Kuzey Anadolu Dağlarının denize bakan yamaçlarında 1000 metre yüksekliğe kadar yetişebilmektedirÇok geç açan çiçekleri (Haziran-Temmuz) kurutularak çay gibi içilir
ÇINAR
Orman bölgelerindeki dere içlerinde ve akarsu yataklarında doğal olarak yetişir
KAVAK
Türkiye'nin hemen her bölgesinde yayılış gösterir Doğal yayılış gösteren türleri; Karakavak , Akkavak ,Titrek kavak , Fırat kavağıdır
MAKİ
Maki; Akdeniz ikliminin görüldüğü yerlerde, kızılçam ve meşe ormanlarının tahrip edilmesiyle ortaya çıkan, bodur ağaç ve çalılardan oluşan bitki örtüsüdür Genellikle 1-3 m boyundadır Makiyi oluşturan bitkilerin yaprakları kalın, sert, cilalı veya keçe gibi tüylüdürMakiyi oluşturan başlıca bitkiler; Yabani zeytin, mersin, keçiboynuzu, kermez meşesi, sandal, kocayemiş, defne, sakız, menengiç, zakkum, tesbih ağacı ve akçakesmedirMakiler; Marmara kıyılarında 300-400 m, Ege kıyılarında 500-600m, Akdeniz kıyılarında 700-800m yükseltiye kadar çıkabilmektedir Makilerin çıkabildiği üst sınırın bölgelere göre değişiklik göstermesinin nedeni, sıcaklığın enleme göre değişmesidirAkdeniz ve Ege kıyılarında makilerin tahrip edildiği, toprağın inceldiği alanlarda dikenli çalılardan oluşan bitki toplulukları görülür Garig adı verilen bu bitkilerin başlıcaları; lavanta çiçeği, diken çalısı, süpürge çalısı, laden, yasemin ve fundadırKaradeniz kıyılarında da ormanların tahrip edildiği yerlerde çalılara rastlanır Bunlara “yalancı maki (psödomaki) ” denir
BOZKIR
Kurak ve yarı kurak bölgelerde, ilkbahar yağışlarıyla yeşeren ve yaz kuraklığının etkisiyle sararan ot topluluklarıdır Bozkırlarda görülen yaygın ot türleri; geven, çoban yastığı, üzerlik, çakır dikeni, yavşan otu, gelincik, sığır kuyruğu, kılıçotu, çayır üçgülü, peygamber çiçeğidirÜlkemizin önemli bir bölümünde bozkırlar yer almaktadır Fakat bu alanların hepsi doğal bozkır değildir İç kesimlerde insanlar tarafından ormanların tahrip edilmesiyle oluşan bozkır alanları da vardır Bunlara antropojen bozkır adı verilir
ÇAYIR
İlkbaharda yeşerip yaz boyu yeşil kalan, bozkırlardan daha gür ot toplulukları çayır, dağ çayırı veya alpin çayır olarak adlandırılırBunlar, Erzurum-Kars çevresindeki yüksek plato alanlarında, Kuzey Anadolu Dağlarında, Toroslar’da ve ülkemizin doğusunda yer alan yüksek dağlarda görülmektedirDağ çayırlarını oluşturan başlıca ot türleri; geven, yumak, tarla sarmaşığı, düğün çiçeği, sarı çiçekli orman gülü, mine, kar çiçekleri, kardelen, taşkıran, yıldız ve çayırdır.
