İnsan Hakları Derneği (İHD) 2010 insan hakları raporunu açıkladı. Raporun 137 sayfa olması bile Türkiye’de hak ihlalleri tablosunun ne kadar karanlık olduğunu göstermeye yetiyor. AB üyeliği doğrultusunda yapılan değişiklikler vesilesiyle “demokratikleşen” Türkiye’nin insan hakları karnesi, hem Türkiye açısından alınması gereken çok yolun olduğunu hem de burjuva demokrasisinin sınırlarının ne kadar dar olduğunu gösteriyor. Çok açık ki, burjuva demokrasisinin sınırları ancak işçi sınıfının mücadelesiyle genişleyebilir. Aksi takdirde insan hakları sadece kâğıt üstünde kalan yasa maddelerinden başka bir anlam taşımaz.
Rapor, 2010 yılında Türkiye’de yaşanan insan hakları ihlallerini, yaşam hakkı, kişi güvenliği ve özgürlüğü, ifade özgürlüğü, toplantı ve gösteri özgürlüğü, örgütlenme özgürlüğü başlıkları altında topluyor. Daha baştan söylemek gerekiyor ki, raporda yer alan rakamlar edinilebilen bilgilerden oluşmaktadır. Kayıt dışı kalan ihlallerin sayısının oldukça fazla olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Bu bağlamda raporun eksiği vardır fazlası yoktur. Örneğin gözaltında kötü muamele ve işkence görenlerin sayısı 41 olarak veriliyor. Bu rakam sadece şikâyetçi olanların sayısıdır. Gerçek sayının bunun katbekat üstünde olduğu
