ülkü yılmaz
Geçmişe Özlem
Nerelerde kaldı atlayarak zıplayarak koştuğun
Arnavut kaldırımı sokaklar
Ayva, incir, elma çaldığın ağaçlar
Papatyalar kokladığın yeşillikler
Gün boyu yorulmadan top oynadığın sahalar
Paha biçilemeyecek dostlukların olduğu arkadaşlıklar
Çok mu zaman geçti aradan
Yıllar kasırga gibi her şeyi mi süpürdü
Köşe başlarında sularını içtiğin çeşmeler
Şimdi nerelerde
Nerelerde pencereleri çiçekli evler
Aynalar bile değişik gösterir zamanla artık insanı
Yakışıklı genç adam gitmiş
Kır saçlı göbekli bir adam karşısında
Bir ayağı çukurda ,diğeri taşıyamazken kendini.
Daha çocukluğunu yaşayamadan geçen yıllar
Kaybolurken sisli hatıralar arkasında
Modern adı verilen yeni bir dünyada
Yaşamaya çalışılır
Eski dünyanın güzelliklerinden uzakta.
