Toplumcu şiir, toplumsal kaygı ile yazılan ve bu nedenle toplumu harekete geçirmeye yönelik ideolojik ve politik içeriğe sahip olan bir türdür. Gerçekçilik ve sosyalizm bu edebiyat akımı için merkez alınmıştır. İçeriğe verilen bu önemden dolayı biçim ön planda değildir; çok belirgin kuralları olmayan, daha önce pek karşılaşılmamış teknikler kullanılarak, serbest nazımla yazılırlar. Öz ya da saf şiirde ise, toplumcu şiirin tam tersi olarak, biçime önem verilir. Dilin saflaşmasını ve genişletilmesini amaçlayarak yeni ve özgün imgeler bulma peşinde olan saf şiir akımı, toplumcu şiirin aksine, bireysel ve düşsel tecrübeleri kendine konu edinir.
